Ποτέ δεν γενικεύω προσωπικά παραδείγματα δίχως αυτά να αντέχουν το ειδικό βάρος της κοινωνικής και πολιτικής προέκτασής τους. Αν δηλαδή δεν ενδιαφέρουν όλους. Έτσι η ιστορία που ακολουθεί (αυτοκινητικό ατύχημα από κατασκευαστική εγκληματική αμέλεια) και που παρακάτω αποτυπώνεται ως αναφορά προς τα υψηλότατα κλιμάκια της ιεραρχίας του Αρείου Πάγου (κοινοποιείται σε υπουργό, επιστημονικούς φορείς και βουλή), εμπεριέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που κατά το δίκαιο αποτελούν αποχρώσες ενδείξεις οι οποίες δεν απέχουν παρά μόνο μιας προσεκτικής ματιάς από την εισαγγελία για να μετατραπούν σε αποδείξεις ενός ακόμη τεράστιου σκανδάλου διαφθοράς. Είχαν εκτεθεί αναλυτικά στις προτάσεις της αγωγής μου κατά της Ford Motor Hellas και της ΒΕΛΜΑΡ ΑΕΒΕ εδώ και τρία χρόνια, αλλά το αυτί του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών όχι μόνον δεν ίδρωσε για να τις αποστείλει στον οφθαλμό του κράτους τον εισαγγελέα, αλλά: Νομιμοποίησε δια της απόφασής του τις άδειες μαϊμούδων αυτοκινήτων.
Προέβη όμως και σε ένα ακόμη βαρύτερο ατόπημα. Ψεύστηκε προκειμένου να απαλλάξει την πολυεθνική αυτοκινητοβιομηχανία των έναντί μου φονικών ευθυνών της. Ναι όπως το διαβάσατε. Το αποτελούμενο από τους κ. Μασαλή εισηγητή Καλτάκη μέλος και Ανδρεοπούλου πρόεδρο, δικαστήριο, ψεύσθηκε συνειδητά καθώς επικαλέστηκε παραποιημένο έγγραφο ως πραγματογνωμοσύνη του πανεπιστημίου Πατρών, γνωρίζοντας άριστα πως το ίδιο το πανεπιστήμιο δια του Πρύτανή του κ. Κουμπιά κατηγορηματικά και έγγραφα δήλωνε ότι: Σε κανένα θεσμικό του επίπεδο δεν αντιπροσωπεύτηκε από την συγκεκριμένη πραγματογνωμοσύνη και ότι ο υπογράφων δια βίου επίκουρος (και δις απορριφθείς από την θέση του αναπληρωτή καθηγητή) λειτούργησε όχι κατ’ εντολή του Πανεπιστημίου, αλλά κατ’ εντολή της πολυεθνικής και προς όφελός του. Το ποιο ήταν το τόσο δελεαστικό κίνητρο του δικαστηρίου το αφήνω στην κρίση σας. Το βέβαιο είναι ότι για να καταφύγει στην αποχή και το ψεύδος ασφαλώς και θα είχε καταληφθεί από το άγχος της απαλλαγής της πολυεθνικής επειδή τα στοιχεία που είχα προσκομίσει (και που θα διαβάσετε παρακάτω στην αναφορά μου) σε σχέση με την ενοχή της ήταν αδιάσειστα. Πρόκειται για αποκαλύψεις που μας αφορούν όλους. Γιατί τα αυτοκινητικά δυστυχήματα δεν τσουβαλιάζονται όλα στην βολική λύση της υπερβολικής ταχύτητας. Πολλά απ’ αυτά παραπέμπουν σε κατασκευαστικά ελαττώματα που δεν ανιχνεύονται μέσα από ένα σωρό τσαλακωμένες λαμαρίνες και διαμελισμένα πτώματα.
Ευελπιστώ έτσι στην διαδικτυακή εξάπλωση του θέματος επειδή πρώτον η συγκεκριμένη πολυεθνική μπουκώνει τα ΜΜΕ με διαφημίσεις. Και δεύτερον, αλλά ίδιας αξίας: Επειδή κατόπιν αυτών γεννώνται βάσιμες υποψίες ότι οι μεταστάσεις των καρκινωμάτων μοιάζει να μην έχουν αφαιρεθεί πλήρως από το σώμα της δικαιοσύνης. Κι αν δεν χειρουργηθούν άμεσα η διαφθορά θα απλώνεται ανεμπόδιστη σαν μαύρη λαδιά.
Η αναφορά..
Αθήνα 02-02-2011
Προς:
Πρόεδρο Αρείου Πάγου κ. Γεώργιο Καλαμίδα,
Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Ιωάννη Τέντε
Επιθεωρητή Αρείου Πάγου κ. Δημήτριο Πατινίδη
Κοιν:
Υπουργό δικαιοσύνης κ. Χάρη Καστανίδη,
Πολυτεχνείο: Πρύτανη του Πολυτεχνείου κ. Σίμο Σιμόπουλο
Δ/ντή Εργαστηρίου οχημάτων Δημήτρη Σπέντζα
Πρόεδρο του ΤΕΕ κ. Χρήστο Σπίρτζη
Γεν.Γραμ. Προστασίας Καταναλωτή κ. Λυκούδη
Αναπληρωτή δ/ντή νοσοκομείου Γενηματάς κ. Σωτήριο Σφέτσο
Νοσοκομείο Νίμιτς Δόκτορα κ. Γεώργιο Γαβαλά
Πρόεδρο Νομικού Συλλόγου Αθηνών κ. Παξινό
Αντιπρόεδρο ΔΣΑ κ. Δημήτρη Βερβεσό
Πρόεδρο Βουλής κ. Πετσάλνικο
Απόστολο Κακλαμάνη Βουλευτή Αθηνών
Πάνο Παναγιωτόπουλο Βουλευτή Αθηνών
Γαρυφαλλιά Κανέλλη βουλευτή Αθηνών
Δημήτρη Παπαδημούλη ευρωβουλευτή
Αξιότιμοι κύριοι,
Δια της δικονομικής επιτήδευσης αντέστρεψε το με πρόεδρο την κυρία Ανδρεοπούλου και τους κυρίους Μασαλή εισηγητή και Καλτάκη μέλος, Πολυμελές Πρωτοδικείο της Αθήνας τους ρόλους θύτη και θύματος προκειμένου να απαλλαγούν η Αμερικανική πολυεθνική Ford Motor Hellas και ο συνοδευτικός της όμιλος ΒΕΛΜΑΡ ΑΕΒΕ των έναντί μου φονικών ευθυνών τους. Κήρυξε δηλαδή αόριστη και νόμω αβάσιμη μια αγωγή στις προτάσεις της οποίας περιγράφονταν μέχρι του έσχατου πλακιδίου ενός ψηφιδωτού οι νομικά και επί της ουσίας ευθύνες τους, απαξιώνοντας κατά τον τρόπο αυτό πρωτίστως πολιτειακούς θεσμούς που:
Όχι κατ’ εντολή μου αλλά κατά την θεσμική τους υποχρέωση κατέθεσαν συγκεκριμένες αλήθειες όμως εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται πως οι αλήθειες τους δεν ήταν για όλα τ’ αυτιά.. Κυρίως αυτά του πολυμελούς.
Και στο σημείο αυτό τίθεται ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ:
Αποτελεί ή δεν αποτελεί κοινωνική αναγκαιότητα, όρκο καθήκοντος αλλά και χρέος τιμής του δικαστικού λειτουργού η αντιστοίχιση αλήθειας – δικαίου για να αποδοθεί το δίκιο ακόμη και στην καθ’ υπόθεση ακραία περίπτωση της εκ παραδρομής εσφαλμένης επίκλησης της νομοθεσίας δια μέσου ενός έστω ανεπαρκούς «αγωγικού» δικογράφου; Ποιος ο ρόλος της δικαιοσύνης έναντι της «ηγεμονίας» των πολυεθνικών; Η δικονομική διεκπεραίωση των δικογράφων ή η εξαντλητική αξιολόγηση της ουσίας για την θεραπεία της αδικίας που υπέστησαν ο πληγείς ή οι πληγέντες; Αν το πρώτο ισχύει τότε ποια η χρεία της ανεξαρτησίας αλλά και της ισοβιότητας που δικαίως απολαμβάνουν υπό τις προϋποθέσεις όμως του δεύτερου οι λειτουργοί της εν ονόματι του λαού που υπηρετούν;
Ωστόσο και ευτυχώς για τα θύματα τέλειο έγκλημα δεν υφίσταται. Απόδειξη ότι το πολυμελές πρωτοδικείο της Αθήνας άφησε ολοκάθαρα τα νομικά του ίχνη επί της δεύτερης θυματοποίησής μου. Παρά τα περί αοριστίας και αβασιμότητας αποφθέγματά του ξεκλείδωσε -ως κατά την ίδια την απόφασή του μη όφειλε- την αγωγή και πέρασε στις περί των οποίων ο λόγος προτάσεις που εξαντλούσαν λεπτομερώς και με ακρίβεια χιλιοστού τα στοιχεία ενοχοποίησης και των δύο εταιριών. Μόνο που το έκανε επιλεκτικά. Σαν να ήταν μονόφθαλμο. Παρέβλεψε περιφρονητικά ένα «όρος» εξόχως αποδεικτικών εγγράφων, για να αποφανθεί αυθαιρέτως (υπερακοντίζοντας τους καθ’ ύλην αρμοδίους αλλά και τις κατηγορούμενες εταιρίες που είχαν συνομολογήσει(!)) ΝΑΙ ΣΥΝΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙ!!) ότι η βλάβη τόσο του αυτοκινήτου μου όσο και εκείνη που προσωπικά είχα υποστεί (σοβαρό ατύχημα) ήταν αμελητέα (!) αποκαταστάθηκε και ούτε γάτα ούτε ζημιά!!!. Άρα δράστης και θύμα ήμουν εγώ!!!
Ποια όμως βλάβη;
Αυτή για την οποία ο διευθυντής του εργαστηρίου οχημάτων του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου (ναι του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου) καθηγητής κ. Σπέντζας κατά παραγγελία, προσέξτε όχι δική μου, αλλά δημόσιας υπηρεσίας, της Γενικής Γραμματείας Προστασίας Καταναλωτή, δήλωνε κατηγορηματικά ότι:
α) Το αυτοκίνητο μου παρανόμως κυκλοφορούσε (!) διότι είχε παραβιάσει την έγκριση τύπου που του είχε χορηγηθεί. (αδίκημα αν δεν απατώμαι που διώκεται και ποινικά).
β) Δια της συγκεκριμένης βλάβης εκτίθεντο σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές! (αδίκημα επίσης ποινικού περιεχομένου).
γ) Η συγκεκριμένη βλάβη (μια βάση της μηχανής ήταν ωσεί παρούσα) δεν αποκαθίσταται επειδή η επί τόσα χιλιόμετρα χρήση του οχήματος έχει επιφέρει παραμορφώσεις σε βασικά δομικά του στοιχεία και κυρίως στο σύστημα διεύθυνσης. Και,
δ) Βαριά εγκληματική αμέλεια εξ αιτίας της απουσίας του ποιοτικού ελέγχου φέρουν εις όλον τόσο η κατασκευάστρια (ford motor hellas ) όσο και η πωλήτρια (velmar ΑΕΒΕ) εταιρία! (κραυγαλέος εδώ ο ενδεχόμενος δόλος!!)
Προηγουμένως το επίσης ανεξάρτητο ΤΕΕ (τεχνικό επιμελητήριο Ελλάδας) όχι με μία αλλά με δύο καταδικαστικές για τις αντιδίκους μου πραγματογνωμοσύνες, οι δύο δικοί μου τεχνικοί σύμβουλοι, οι τεχνικές υπηρεσίες της γενικής Γραμματείας Προστασίας Καταναλωτή, έκρινε το αυτοκίνητο που μου επωλήθη ως μη ασφαλές προϊόν, ΝΑΙ, « ΜΗ ΑΣΦΑΛΕΣ ΠΡΟΪΟΝ!» η πρόεδρος των Ασφαλιστικών Μέτρων, άπαντες πλην του πολυμελούς πρωτοδικείου καταλόγισαν εν χορώ βαριά εγκληματική αμέλεια τόσο στην κατασκευάστρια όσο και στην πωλήτρια εταιρία.
Η δικογραφία σερνόταν (τυχαίο;) επί πέντε έτη στα υπόγεια του πρωτοδικείου Αθηνών εξ αιτίας της άρνησης (δημοσιογράφος είμαι, φυσικά και τελώ εν πλήρει γνώσει των προσβλητικών για την δικαιοσύνη αιτιών και αιτιάσεων αλλά δεν είναι του παρόντος) στην έκδοση απόφασης του πρώτου πολυμελούς για να ανασυζητηθεί την 04-02-10 από το εν λόγω πολυμελές.
ΑΡΑ: ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΛΛΑ ΘΕΣΜΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΖΗΤΗΜΑ..
Α) Είναι το Πολυτεχνείο αναξιόπιστο;
Β) Είναι η Γενική Γραμματεία Προστασίας καταναλωτή αναξιόπιστη;
Γ) Είναι ο μοναδικός ελεγκτικά αρμόδιος και ανεξάρτητος φορέας το ΤΕΕ αναξιόπιστο;
Δ) Ήταν η πρόεδρος των ασφαλιστικών μέτρων που καταδίκασε την Ford Motor Hellas πλήρως αναξιόπιστη;
Ε) Ήταν οι συνάδελφοί τους δικαστές που σε τρεις περιπτώσεις κατά πολύ πιο αβλαβείς της δικής μου ( εκτεταμένες οξειδώσεις όπως πλέον των όλων των υπολοίπων και το δικό μου φυσικά) καταδίκασαν αυστηρά δια των αποφάσεών τους (προσκομίστηκαν νόμιμα) μόλις προ μερικών μηνών την For Motor Hellas αναξιόπιστοι;
Στ) Είναι οι ατυχείς αγοραστές του ιδίου μοντέλου αυτοκινήτου που δια των μηνύσεών τους στην εισαγγελία είτε με διαμαρτυρία τους στην βουλή κατακεραύνωναν την εταιρία για εξαπάτηση, αναξιόπιστοι;
Κι αν ναι, τότε αυτομάτως συμπεραίνεται πως η απονομή δικαίου είναι θέμα τύχης ή έτι χειρότερο, «επιλογής» και ο κ. Καστανίδης ως ο Δικαιοσύνης και οι συνάδελφοί του υπουργοί Παιδείας Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης προΐστανται ανεπαρκών κρατικών λειτουργών. Και το χείριστο. Στην προέκταση της σκέψης αυτής βρίσκεται πως εν αντιθέσει με όλους τους προαναφερθέντες όλως «περιέργως» αξιόπιστος ήταν εις κατ’ εντολή της FORD MOTOR HELLAS και εκ του πανεπιστημίου Βελιγραδίου (!) αποφοιτήσας ιδιώτης πραγματογνώμονας, αλλά και η ίδια η εταιρία που προηγουμένως είχε ανακαλέσει ολόκληρη την σειρά παραγωγής του αυτοκινήτου μου (φυσικά και το δικό μου) γιατί από άλλη αιτία και συγκεκριμένα κακή κατασκευή του συστήματος τροχοπέδησης(!) ο κίνδυνος κατά την έγγραφη δήλωση των υπευθύνων της να αναφλεχθούμε ζωντανοί (!) ήταν μεγάλος!!!! Ναι όπως το διαβάσατε. Να αναφλεχθούμε ζωντανοί!!!
Αν έτσι έχουν τα πράγματα δικαιούμαι ως εξ’ αυτών να υποθέσω πως εξ ίσου αναξιόπιστη είναι συνολικά μια πολιτεία η οποία ενώ δια της αποφάσεως του συγκεκριμένου πολυμελούς δέχεται εμμέσως και στην πράξη την ταπεινωτική υποβάθμισή τους (ιδία δε του Πολυτεχνείου) στηρίζεται κατά την διαχείριση των κοινών στους θεσμούς αυτούς.
ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ..
Αλλά κατά την γνώμη μου, το άγχος απαλλαγής της συγκεκριμένης πολυεθνικής δεν είναι τυχαίο. Αντανακλάται σε ένα ακόμη σκάνδαλο τεραστίου μεγέθους το οποίο δια των προτάσεων της αγωγής μου αποκάλυπτα, ζητώντας ταυτόχρονα παρέμβαση εισαγγελική για την ολική διερεύνησή του και τον καταλογισμό ποινικών ευθυνών. (όσο την είδατε εσείς την είδα κι εγώ). Γιατί; Μα επειδή το κύκλωμα θα προεκτείνεται σε όλο το φάσμα εισαγωγής και εμπορίας οχημάτων, αφού εμπλέκονται υπάλληλοι των τελωνείων, της Νομαρχίας, αλλά και του υπουργείου Συγκοινωνιών με καταστροφική για το κράτος απώλεια εσόδων που κατά το μέρος που τους αναλογεί χρεώνονται τις σημερινές οικονομικές συνθήκες. Ένα μόνο στοιχείο από τα πολλαπλάσια που αναφέρονται στα δικόγραφα:
Η έγκυρη Αμερικανική υπηρεσία της Carfax, μου παρέδωσε επισήμως και επί αντικαταβολή διαφορετικό λιμένα άφιξης αλλά και ημερομηνία αναχώρησης του αυτοκινήτου μου από την Βαλτιμόρη των ΗΠΑ προς την Ευρώπη.. Άλλον από εκείνον που έδινε το τελωνείο Αθηνών. Έτσι βρέθηκε ένα αυτοκίνητο ταυτοχρόνως να είναι με το πλοίο Grande Scandinavian ( της εταιρίας Grinaldi Belgioum NV AS) εν πλω από την Βαλτιμόρη για την Αμβέρσα την ίδια στιγμή που το τελωνείο Αθηνών δήλωνε στην Νομαρχία πως ήδη βρισκόταν στις αποθήκες του και μας είχε προκύψει ευθέως από την Αμερική!! Σαν να είχε από κάπου αλλού εισαχθεί και ψεύδονταν αμφότεροι! Γιατί;
Μα είναι απλό. Σε έρευνα που έκανα διαπίστωσα πως σε όλα όσα παραπέμπει ο κωδικός του αυτοκινήτου μου ήταν ψευδή. Δηλωνόταν επισήμως ότι το πλαίσιό του κατασκευάστηκε στην Γερμανία και συναρμολογήθηκε στο Κάνσας των ΗΠΑ ενώ από την διεθνή διαδικτυακή υπηρεσία καταγραφής όλων των αυτοκινήτων της FORD (Ecudata-diagnostics.info/Ford) (μετά τις καταγγελίες μου το site έκλεισε) αναφερόταν ως αυτοκίνητο αγνώστου τύπου σώματος και γραμμής του οποίου και παρ’ όλ’ αυτά το πλαίσιο κατασκευάστηκε στο Hallewood της Βραζιλίας! (κατά την απάντηση της τότε Ελληνίδας υπουργού προερχόταν από την Τουρκία!!! Υπηρεσίες οπερέτα..)
Και ως να μην επαρκούσαν αυτά, στα λατινικής γραφής τρία πρώτα ψηφία του κωδικού πλαισίου του αυτοκινήτου μου (υποτίθεται πως είναι ένας και μοναδικός), τα οποία παραπέμπουν στον κωδικό τύπου (μοντέλο) αλλά και στο εργοστάσιο κατασκευής, δεν ανταποκρίνονταν στο μοντέλο του οχήματός μου (Ford Maverick) αλλά σε κάποιο άλλο (ford transit) που δασμολογείται μειωμένα ως επαγγελματικό αλλά κατά τα φαινόμενα πωλείται ως…επιβατικό, και κυρίως δεν παρέπεμπαν σε κανένα εργοστάσιο!!!! Δεν το είχε κατασκευάσει εργοστάσιο αλλά αερικό!! Άρα το υπουργείο Συγκοινωνιών, ναι το Υπουργείο Συγκοινωνιών εξέδωσε μια άδεια πλαστή (!!!!) την οποία δια της ακατανόητης δικαιϊκής του συμπεριφοράς επικύρωσε ως νόμιμη το Πολυμελές Πρωτοδικείο της Αθήνας!!
ΕΠΟΜΕΝΩΣ: ΖΗΤΗΜΑ ΤΡΙΤΟ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ..
Ήταν ή δεν ήταν θεσμική και κυρίως ηθική υποχρέωση του δικαστηρίου αν μη τι άλλο να τις παραδώσει προς έρευνα στον οφθαλμό του κράτους, τις εισαγγελικές αρχές;
Ανεξαρτήτως του τι θα πράξει το εφετείο, το θέμα δεν θα μείνει εδώ (κατά κυριολεξία). Κυρίως γιατί οφείλω ως δημοσιογράφος να αποκαταστήσω κοινωνικά την πληγείσα από την απόφαση του Πολυμελούς τιμή και την υπόληψη των μεταξύ τους αλλά και σε μένα προσωπικά αγνώστων, ωστόσο διεθνώς καταξιωμένων επιστημονικών φορέων, που ομοφωνούντες ενεπλάκησαν όχι κατ’ εντολή μου αλλά αυτεπαγγέλτως στην υπόθεσή μου. Και βεβαίως για να ενημερωθεί η εισαγγελία για τα όσα περίεργα συμβαίνουν στα τελωνεία της χώρας και στο υπουργείο Συγκοινωνιών σύμφωνα με τα στοιχεία (πλέον όσων έχουν ήδη στις προτάσεις κατατεθεί) που στο μεταξύ έχω συλλέξει. Φυσικά και θα προβώ όχι μόνο στην ενημέρωση του Ελληνικού Κοινοβουλίου αλλά και την προστασία του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου όπως και στην Κοινοτική δημοσιοποίηση του θέματος για να αποκαλυφθεί το είδος και η ποιότητα των οχημάτων που εισάγονται στην χώρα μας, η απόκλισή τους από τις κοινοτικές προδιαγραφές τα ψευδή παραστατικά που τα συνοδεύουν και ποιοι εγχώριοι υπάλληλοι ή λειτουργοί του δημοσίου δια των πράξεων ή των παραλείψεών τους, τους καλύπτουν με φονικές συνέπειες για τους επιβάτες τους.
ΕΠΕΙΔΗ ΤΑ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΤΡΟΧΑΙΑ ΠΟΥ ΒΑΡΙΑ ΘΡΗΝΕΙ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΤΣΟΥΒΑΛΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΒΟΛΙΚΗ ΛΥΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗΣ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ!!
Αρκετά από αυτά παραπέμπουν σε κατασκευαστικά ελαττώματα τα οποία όμως δεν ανιχνεύονται μέσα από ένα σωρό τσαλακωμένες λαμαρίνες και σώματα διαμελισμένα όπως δια της αποφάσεώς του το Πολυμελές μου επιβάλει ως δική μου, μοιραία κατάληξη. Και σας ρωτώ. Ποιος θα αναλάβει το δυσβάστακτο βάρος των συνειδησιακών ενοχών από την βέβαιη κατά τις πραγματογνωμοσύνες φυσική εξόντωση της οικογένειάς μου την οποία μου επιφυλάσσει η πρωτόδικη δικαστική απόφαση; Και ποιος μετά θα αναζητήσει τις αστικές ή τις ποινικές ευθύνες και από ποιον; Από το κράτος ως πρόσωπο νομικό ή από το πολυμελές ως πρόσωπα φυσικά;
Ως εκ τούτων ανεξαρτήτως επαναλαμβάνω του τι θα πράξει το εφετείο, ζητώ ως Έλληνας από εσάς να ερευνήσετε την υπόθεση κυρίως ως προς τα παράπλευρα ζητήματα που εξ αντικειμένου έχουν τεθεί έτσι ώστε να λάβουν όσοι κατά τον έναν ή τον άλλον τρόπο ενεπλάκησαν εξηγήσεις τόσο για την επιεικώς ακατανόητη απόφαση του συγκεκριμένου δικαστηρίου όσο και για την ελεγκτέα του αποχή απέναντι σε όσα επωνύμως καταγγέλθηκαν. Μια απόφαση δια της οποίας φέρεται το επί της ουσίας αλλά και επί των τύπων «δίκιο» ενός Έλληνα να κατισχύει του «δικαίου» των πολυεθνικών.
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
Μέλος της ΕΣΗΕΑ
Μέλος της Διεθνούς Ένωσης Δημοσιογράφων
Αθήνα
ΥΣ. Πολυτελώς προσθέτω ότι ο καθηγητής μηχανολογίας κ Γιώργος Έλληνας και σε διάλεξή του στην Οξφόρδη συγκαταλέγει το Ford Pinto της Ford Motor Company ως ένα από τα τέσσερα μεγαλύτερα εγκλήματα της παγκόσμιας μηχανικής (μεταξύ των άλλων τριών και το διαστημόπλοιο challenger) και το ότι υψηλόβαθμος μηχανολόγος ηλεκτρολόγος του κέντρου ερευνών της ίδιας εταιρίας, της μητρικής Ford, κατάθεσε ως μάρτυς σε δικαστήριο της Φλώριδας των ΗΠΑ, ότι το Ford Explorer (παραπλήσιο του δικού μου) θεωρείται υπεύθυνο για τον θάνατο ή τον βαρύ τραυματισμό μιας σειράς ατυχών αγοραστών του στις Ηνωμένες Πολιτείες, με συνέπεια η Ford να καταβάλει πάνω από δύο δις δολάρια σε αποζημιώσεις αποκλειστικά στις ΗΠΑ... (110 εκ. δολ. μόνο για τον θάνατο ενός δεκαεπτάχρονου εφήβου του Larry Crosman για να αποδειχτεί στην πράξη ότι η Ford Motor Company ούτε στην έδρα της πατρίδας της δεν τυγχάνει της ίδιας ποινικής ασυλίας που στο εν Ελλάδι προτεκτοράτο της απολαμβάνει) Γιατί; Και στις δύο περιπτώσεις ενώ αιτήθηκε από το κέντρο ερευνών η αναστολή της κυκλοφορίας τους και ο ανασχεδιασμός τους, η διοίκηση της εταιρίας το αρνήθηκε, υπό το επιχείρημα πως στην σχέση κόστους ανασχεδιασμού και αποζημιώσεων η οικονομική ζυγαριά βάραινε υπέρ των δεύτερων!!! Τόση αξία δίνει η Ford Motor Company στην ανθρώπινη ζωή(!!) που το εν Αθήναις Πολυμελές Πρωτοδικείο με τόση ευκολία διέγνωσε πως μου αποκατέστησε την βλάβη κι όλα μέλι γάλα. Απόφαση που αν μη τι άλλο άφησε άφωνο τον νομικό κόσμο της χώρας και φυσικά εξοργίζει τόσο, ακόμη και τον πλέον νομοταγή και φιλήσυχο έλληνα, έτσι ώστε μια ανάσα να απέχει αυτός από να το εξωθηθεί στην αυτοδικία.
