 |
| Βαγγέλης Μπακόλας |
Μετά τις τελευταίες εξελίξεις ενόψει των Αυτοδιοικητικών εκλογών της 7ης Νοεμβρίου για την ανάδειξη των αιρετών οργάνων του Α΄βαθμού (Δήμοι) και Β΄βαθμού (Περιφέρειες) και την μη συμμετοχή μου σε αυτές, αισθάνομαι την ανάγκη να επικοινωνήσω γραπτώς και να ενημερώσω την τοπική κοινωνία της Πρέβεζας και της ευρύτερης περιοχής του Νομού, που με τίμησε προσωπικά δύο φορές με την ψήφο της στο να εκλεγώ Νομαρχιακός Σύμβουλος. Πριν απ’ όλα όμως και λίγο πριν τη λήξη της θητείας μου, θέλω να σας ευχαριστήσω δημόσια για την εμπιστοσύνη που δείξατε στο πρόσωπό μου, πιστεύοντας ότι δεν διέψευσα τις προσδοκίες σας.
Με την ευκαιρία αυτή, θα ήθελα να σας αναφέρω επιγραμματικά τα εξής:
Στη διάρκεια της οκταετούς θητείας μου ως Νομαρχιακός Σύμβουλος.
- Συμμετείχα ανελλιπώς σε όλες τις συνεδριάσεις του Ν.Σ., εκφράζοντας ελεύθερα και ανεπιφύλακτα τις απόψεις μου, πολλές φορές ακόμη και κόντρα στη θέση και αυτής της πλειοψηφίας, ως δείγμα ελεύθερης έκφρασης της άλλης άποψης αλλά και στο πλαίσιο δημοκρατικής λειτουργίας ενός πραγματικά αναβαθμισμένου Νομαρχιακού Συμβουλίου.
- Ψήφισα πάντα με γνώμονα το συμφέρον των πολιτών και την ανάπτυξη του Νομού μας αλλά και το δημόσιο συμφέρον, ενώ ως Πρόεδρος του Ν.Σ. την διετία 2009-2010, διεφύλαξα το κύρος του θεσμού, εφαρμόζοντας αυστηρά τον κανονισμό των εργασιών του.
- Είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω και στις εργασίες του 1ου Αναπτυξιακού Συνεδρίου Νομού Πρέβεζας, που διοργανώθηκε από τη Ν.Α., όπου και τοποθετήθηκα για θέματα Υγείας, Οδικής Επικοινωνίας, Τουρισμού και Αγροτικής Οικονομίας.
- Ασχολήθηκα -δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα- εκτός των άλλων αναπτυξιακών ζητημάτων του Νομού, με θέματα προστασίας του Περιβάλλοντος, Παιδείας και Δημόσιας Υγείας αλλά και ειδικά από τη θέση του Προέδρου της Νομαρχιακής Επιτροπής Υγείας και Πρόνοιας, με την προσπάθεια για την ίδρυση του Κέντρου χορήγησης υποκατάστατων του ΟΚΑΝΑ καθώς και την ανάδειξη της αναγκαιότητας κατασκευής νέου σύγχρονου Νοσοκομείου στη Πρέβεζα, που θα κάλυπτε της ανάγκες παροχής υπηρεσιών υγείας στη παραλιακή ζώνη της βορειοδυτικής Ελλάδας, καθώς και της ενδοχώρας των όμορων Νομών.
- Επέμεινα σθεναρά στη διεκδίκηση κάθετης οδικής σύνδεσης του Νομού Πρέβεζας με την Εγνατία Οδό (κόμβος Τύριας) μέσω του Δήμου Θεσπρωτικού και των δήμων Λάκας Σουλίου και Σελλών Ιωαννίνων, επιχειρηματολογώντας υπέρ της αναγκαιότητας του δρόμου αυτού στην κατεύθυνση αναπτυξιακής δυναμικής και ισόρροπης ανάπτυξης όλου του Νομού.
Επιτρέψτε μου εδώ μια ιδιαίτερη αναφορά στα δύο τελευταία θέματα.
Η εξέλιξη της πορείας του νέου Νοσοκομείου είναι γνωστή σε όλους μας. Υπήρξαν λανθασμένοι χειρισμοί από τους αρμοδίους. Χάθηκε πολύς χρόνος από το 2004 που ξεκίνησε η προσπάθεια και δεν ξέρω αν πρέπει να ελπίζουμε πλέον.
Το ότι όμως, ακόμα και σήμερα ο Νομός μας βρίσκεται σε απομόνωση χωρίς εύκολη πρόσβαση, -μοναδικό φαινόμενο καθ΄όλο το μήκος της Εγνατίας οδού,- είναι ευθύνη της προηγούμενης Κυβέρνησης αλλά και όλων εκείνων των παραγόντων του Νομού, που δεν είδαν ποτέ ως επιτακτική ανάγκη και κομβικής σημασίας για το Νομό Πρέβεζας, την κάθετη σύνδεσή του στο ύψος (κόμβος) της Τύριας Ιωαννίνων, εξυπηρετώντας μόνο δικές τους σκοπιμότητες και συμφέροντα τοπικού χαρακτήρα. Δεν υπήρξε δυστυχώς κοινή προσπάθεια αλλά και αυτή που έγινε, ήταν αδύναμη, αποσπασματική και μάλλον υποκριτική.
Η Ιόνια οδός, με την οποία επιβάλλεται επίσης η οδική σύνδεση του Νομού μας, φαίνεται ότι θα καθυστερήσει κατά πολύ ακόμα, για εκείνους που πιστεύουν ότι η ανάπτυξη θα έρθει από τον Νότο. Εγώ όμως πάντα πίστευα ότι η πολυπόθητη ανάπτυξη για την Ήπειρο θα ερχόταν από τον Βορρά και εφόσον θα ξεπερνιόταν το φυσικό εμπόδιο της Πίνδου. Η Εγνατία οδός σήμερα, το ξεπέρασε και λειτούργησε, δείχνοντας ήδη τα θετικά της αποτελέσματα, όχι όμως και για την Πρέβεζα, που απέχει πλέον χρονικά, περισσότερο από τα Ιωάννινα, σε σχέση με τα Γρεβενά. Εκτιμώ παρά ταύτα, ότι υπάρχει λίγος χρόνος ακόμη προκειμένου να ανασκουμπωθούμε, χωρίς να εθελοτυφλούμε και να συσπειρωθούμε στην κοινή διεκδίκηση του παραπάνω δρόμου (Παραεγνατία) σε προτεραιότητα, διότι τόσο οι ανάγκες, όσο και ο χρόνος, πιέζουν ασφυκτικά, ενώ σε 2-3 χρόνια, πολύ φοβούμαι το «πουλάκι» της ανάπτυξης θα έχει δυστυχώς πετάξει. Ο νομός Πρέβεζας, η πόλη της Πρέβεζας με το Λιμάνι, το διεθνές Αεροδρόμιο του Ακτίου, η Αρχαία Νικόπολη αλλά και οι Πολίτες, το ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ.
Ο λόγος επίσης της επικοινωνίας μου μαζί σας, είναι να αποκατασταθεί η αλήθεια και η πραγματικότητα σε σχέση με ανεύθυνες και ανακριβείς πληροφορίες που διέρρευσαν προεκλογικά γύρω από το όνομά μου, προκειμένου να εξυπηρετήσουν πιθανά συγκεκριμένες σκοπιμότητες.
Το θέμα αφορά την υποψηφιότητά μου για τη θέση του Αντιπεριφερειάρχη στη Γεωγραφική Ενότητα της Πρέβεζας και που τελικά δεν προέκυψε.
Σας κάνω λοιπόν γνωστό, ότι υπήρξε πράγματι προς το πρόσωπό μου, τιμητική ετεροπρόταση από φίλους συμπολίτες και συμπατριώτες για την διεκδίκηση υποψηφιότητάς μου στη θέση του Αντιπεριφερειάρχη Πρέβεζας στις 13-6-2010, σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διαδικασίες, όταν είχα ήδη εκδηλώσει το ενδιαφέρον μου προς αυτή την κατεύθυνση και είχα ενημερώσει σχετικά. Μέσα από αυτές τις διαδικασίες θα ακολουθούσε αξιολόγηση από ειδική επιτροπή όλων των προτεινόμενων υποψηφιοτήτων για την τελική επιλογή. Παρήλθε όμως χρονικό διάστημα περίπου τριών μηνών και αυτή η αξιολόγηση δεν έγινε ποτέ.
Με την ωρίμανση του χρόνου άρχισαν να διαδίδονται πληροφορίες ότι η επιλογή είχε γίνει κεντρικά στο πρόσωπο συγκεκριμένου υποψήφιου και ότι η δική μου υποψηφιότητα δεν επικρατούσε διότι αντιμετώπιζε θέμα ασυμβίβαστου ή κωλύματος λόγω της λειτουργίας του ιδιωτικού μου ιατρείου!!!! Η διαρροή αυτή των πληροφοριών σε ότι με αφορούσε, γινόταν σε τοπικό επίπεδο και από συγκεκριμένους κύκλους. Μετά από αυτό έκαμα γνωστό αρμοδίως, ότι αναμένω να γίνει κατ’αρχήν η αξιολόγηση και το αποτέλεσμα αυτής θα γινόταν σεβαστό προφανώς, όταν άλλωστε ήταν και δεδομένη η εκτίμησή μου στα πρόσωπα όλων των προταθέντων υποψηφίων για την θέση αυτή.
Αντί αυτού όμως απεφασίσθη σε σύσκεψη στα Ιωάννινα, σε επόμενο χρόνο, να επιλεγούν πρώτα οι υποψ. Περιφερειακοί Σύμβουλοι και μετά να επιλεγεί ο υποψ. Αντιπεριφερειάρχης!!! μεταξύ αυτών, έτσι ώστε να έχει και τη σύμφωνη γνώμη όλων των υπόλοιπων συμμετεχόντων υποψηφίων Συμβούλων. Η απόφαση αυτή μας ανακοινώθηκε στη παράταξη, σε σύσκεψη στη Πρέβεζα, όπου έγινε αναφορά και στο ασυμβίβαστο για εμένα, ως Ιατρός.
Τότε παρά την απορία μου για το όποιο κώλυμα, η απόφαση αυτή έγινε από την πλευρά μου σεβαστή-άλλωστε δεν μπορούσε να γίνει και διαφορετικά πλέον- παρότι διαφαίνονταν έτσι ότι: αφενός μεν, απαξιώνεται ο ίδιος ο θεσμός του Αντιπεριφερειάρχη, έστω, όπως τουλάχιστον τον θέσπισε ο νομοθέτης, αφετέρου δε, ακυρώνεται η δυνατότητα του όποιου υποψήφιου Αντιπεριφερειάρχη να έχει άποψη για αξιόλογες προτάσεις υποψήφιων Περιφερειακών Συμβούλων, σε πρόσωπα καταξιωμένα και με αναγνωρισιμότητα στην τοπική κοινωνία, που θα εγγυούταν και την καλύτερη δυνατή συνεργασία μαζί του σε επίπεδο Περιφερειακής Ενότητας (Ν. Πρέβεζας). Έχοντας βεβαίως ο ίδιος ο υποψήφιος Περιφερειάρχης, το δικαίωμα της τελικής επιλογής των προσώπων αυτών.
Έτσι, για πρώτη φορά θα ανακοινωνόντουσαν πρώτα οι υποψ. Σύμβουλοι και μετά ο Αντιπεριφερειάρχης, εκτός και αν είχε ήδη αποφασισθεί γι αυτόν, όπως άλλωστε είχε διαδοθεί.
Και τότε προς τι, οι όποιες διαδικασίες διακηρύσσονταν κάθε φορά;
Δήλωσα γι’ αυτό στη σύσκεψη που έγινε στη Νομαρχία!!! ότι δεν θα συμμετέχω ως υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος, εμμένοντας στην αρχική αξιολόγηση για την Αντιπεριφέρεια και αρνήθηκα ακόμη να αποδεχτώ και την τιμητική πρόταση που μου έγινε αργότερα, προσωπικά από τον υποψήφιο Περιφερειάρχη, όταν επικοινώνησε μαζί μου τηλεφωνικά, επικαλούμενος τους γνωστούς επαγγελματικούς μου και κυρίως οικογενειακούς μου λόγους που θα με εμπόδιζαν στο να μπορώ να ανταποκριθώ επαρκώς στα καθήκοντά μου, όταν θα ήμουν αναγκασμένος να λειτουργώ κυρίως στα Ιωάννινα. Σε αυτό το σημείο σας αναφέρω ότι ο εκλεγμένος Αντιπεριφερειάρχης σύμφωνα με το νόμο, δεν καταλαμβάνει θέση Περιφερειακού Συμβούλου και λειτουργεί πρωτίστως στην Γεωγραφική Ενότητα (Νομός Πρέβεζας),όπου άμεσα εκλέγεται.
Από την επόμενη ημέρα και ενόσω καθυστερούσε η ανακοίνωση του υποψ. Αντιπεριφερειάρχη, διαδιδόταν όλο και περισσότερο η περίπτωση του ασυμβίβαστου για εμένα από τους ίδιους κύκλους. Νομικές γνώσεις δεν έχω, αλλά ξεφυλλίζοντας τον σχετικό νόμο 3852/2010, «Πρόγραμμα Καλλικράτης», δεν μπόρεσα να διακρίνω το όποιο ασυμβίβαστο. Ζήτησα όμως τότε και τη συνδρομή Νομικού Συμβούλου, που με βάση ερμηνευτική σχετική εγκύκλιο του Υπ. Εσωτερικών Αποκέντρωσης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης αλλά παράλληλα και μετά την επικοινωνία που έγινε με αρμόδιους νομικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες το θέμα ξεκαθάρισε. Όλοι απεφάνθησαν ότι δεν υπήρχε κανένα κώλυμα ή ασυμβίβαστο στην περίπτωσή μου.
Υ.Γ. 1: Θέλω να θυμίσω προς όλους του συμπολίτες και προς όλη την κοινωνία, όπου συμπεριλαμβάνονται βεβαίως και τα κόμματα, ότι η άποψή μου σχετικά με την ενασχόληση με τα κοινά, έχει εκφρασθεί δημόσια και στο παρελθόν. Αυτή ήταν και είναι πάντα σταθερή στο ότι η συμμετοχή είναι επιβεβλημένη, σε οποιοδήποτε επίπεδο, για περισσότερους από εμάς, για όλους μας, έτσι ώστε να συμβάλλουμε όλοι μαζί συνθέτοντας με τις γνώσεις, τις προτάσεις, την ικανότητα αλλά και τη θέλησή του καθενός μας, στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα προσφοράς στον τόπο και στην περιοχή όπου επιλέξαμε να ζήσουμε, προσφέροντας έτσι καλύτερη ποιότητα ζωής στους εαυτούς μας αλλά και στα παιδιά μας.
Επειδή είμαστε λίγοι και γνωριζόμαστε μεταξύ μας σε βάθος χρόνου, κρινόμαστε καθημερινά μέσα από την εργασία μας, την οικογένειά μας, τη γειτονιά μας, την πόλη μας, δίνοντας όλοι μας τα δείγματα γραφής του, ο καθένας...
Κανένας δεν μπορεί να κρυφτεί αλλά και κανένας δεν πρέπει να απέχει. Διότι στη άλλη περίπτωση δηλαδή της μη συμμετοχής, δεν κάνουμε τίποτε άλλο, από το να αφήνουμε χώρο σε επιτήδειους αυτόκλητους σωτήρες, αριβίστες, αλαζόνες ηγετίσκους, που κάνοντας χρήση της εξουσίας στη βάση των προσωπικών τους στρατηγικών, ρυθμίζουν τα της ζωής μας, πολλές φορές και μέσα από τη διαπλοκή, εκμεταλλευόμενοι το πελατειακό και ψηφοθηρικό σύστημα ενός σπάταλου κράτους δυστυχώς, που οι ίδιοι το καθιστούν. Ο στόχος αυτών δεν είναι άλλος, από το να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες, ως αυτοσκοπό και να ιδιοποιηθούν τα οφέλη που απορρέουν από τα κόμματα και την εξουσία.
Επιβάλλεται γι αυτό, να ενεργοποιούνται και να συμμετέχουν όλες μαζί οι δημιουργικές και υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας κάθε φορά που το επιτάσσουν οι καταστάσεις και οι οποίες θα λειτουργούν ως αντίσταση στη διαφθορά αλλά και ως ανάχωμα στη λαμογιά και τη συναλλαγή...
Υ.Γ. 2 Την επιστολή μου αυτή τη συνέταξα πριν από τις εκλογές. Έκρινα όμως φρόνιμο να δημοσιευθεί μετά από αυτές, προκειμένου να μη παρερμηνευτεί ο σκοπός της σύνταξής της και χαρακτηριστεί υπονομευτική. Ο σκοπός αυτός δεν είναι άλλος, από εκείνον που δηλώνει και ο τίτλος της, δηλαδή: ενημέρωση-απάντηση, στα πλαίσια της διαφάνειας και της πραγματικής διάστασης των γεγονότων.
Τα συμπεράσματα αγαπητοί συμπολίτες τα αφήνω στην κρίση σας.
_____________________
Με αφορμή την επικοινωνία μαζί σας και τη δική μου μικρή εμπειρία επιτρέψτε μου τώρα να εκφράσω και μερικές σκέψεις μου, γύρω από την σημερινή γενικότερη πολιτική και οικονομική κατάσταση. Θέλω να πιστεύω. και έχω την άποψη, εκτιμώντας ότι είναι και δική σας άποψη, σχετικά με το πώς, πού και γιατί έχουμε φτάσει σήμερα ως Χώρα, με αυτή την κατάντια του Ελληνικού Κράτους, ώστε να βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Διότι έτσι πραγματικά αποτυπώνεται η σημερινή κατάσταση δυστυχώς. Έχω την άποψη λοιπόν ότι τα βαθύτερα αίτια του προβλήματος για τη κρίση που περνά η Χώρα μας δεν είναι μάλλον οικονομικά,- όταν η οικονομική κρίση σήμερα συμβαίνει σε παγκόσμια κλίμακα,- αλλά αυτά είναι πρωτίστως πολιτικά και βεβαίως, ηθικά. Το κράτος μας πτωχεύει, λόγω της κακής διαχείρισης από αυτούς που είχαν την ευθύνη τα τελευταία χρόνια, μέσα από ένα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και την ανοχή των κομμάτων και της νομοθετικής εξουσίας (Βουλή).
Γι αυτό λοιπόν θα πρότεινα ας προσπαθήσουμε όσο το δυνατόν περισσότεροι, ο καθένας από το δικό του μετερίζι να αντισταθούμε σε καθημερινή βάση, αλλά και ενόψει επόμενων εκλογών, απέναντι στο πολιτικό μας σύστημα, που είναι απαξιωμένο με ευθύνη των ίδιων των πολιτικών. Άλλωστε τα χέρια των πολιτών είναι πλέον λυμένα και χωρίς δεσμεύσεις με το ΔΝΤ στο κεφάλι μας, χωρίς προσδοκίες, χωρίς ελπίδα για δουλειά, χωρίς αυξήσεις μισθών, χωρίς επιδοτήσεις ή επιλέξιμα και χωρίς STAGE ή συμβασιούχους που τους κρατούσαν σε ομηρία, χωρίς υγεία, χωρίς παιδεία, χωρίς λεφτά. Διότι πρέπει να δοθεί τέλος σε αυτό, το πελατειακό και ψηφοθηρικό σύστημα, πίσω από το οποίο βρίσκονται άνθρωποι που το εκμεταλλεύονται, εν γνώσει των κομμάτων, είτε από τη θέση του πελάτη (όπως πολίτες σε ομηρία και σε ανάγκη) είτε από τη θέση του ψηφοθήρα (όπως επιτήδειοι πολιτικοί).
Πρέπει γι’αυτό να τιμωρηθούν πρόσωπα, στέλνοντάς τα στο σπίτι τους, ξεχωρίζοντας την «ήρα από το σιτάρι», να καταδικαστούν κόμματα, για να αναγκασθούν σε αυτοκάθαρση και να αλλάξουν πρακτικές και νοοτροπίες του παρελθόντος, και που είναι αυτές που περισσεύουν σήμερα. Να απαιτηθεί αλλαγή, ακόμη και του τρόπου διενέργειας προεκλογικών αγώνων και προσέγγισης των πολιτών, Να αποκαλυφθεί η υποκρισία των πολιτικών και να σταλεί, ει δυνατόν, όλο το πολιτικό προσωπικό σπίτι του καθώς και οι κλέφτες αν όχι στη φυλακή, τουλάχιστον να δακτυλοδειχθούν και να τα δώσουν πίσω, σε όλη την επικράτεια .Έτσι θα αποθαρρυνθούν και οι επόμενοι επίδοξοι απατεώνες πολιτικοί. Ακόμη και αν κάποιοι εφθάρησαν άδικα και θεωρούν τον εαυτό τους όχι ίδιο με τους άλλους, δηλαδή «χλωρό», τότε ας καούν μαζί με τα «ξερά» ή και με όποιον άλλο τρόπο η κοινωνία επιλέξει, διότι ανέχτηκαν καταστάσεις, έστω και με το ελαφρυντικό ότι επειδή το σύστημα ήταν παράλληλα διαβρωμένο και διαπλεγμένο σε βάθος, βρέθηκαν σε απομόνωση ή εγκλωβισμένοι σε αυτό.
Πρέπει όμως και από την άλλη πλευρά να αναδειχτούν νέα πρόσωπα με διαφορετικές νοοτροπίες και συμπεριφορές που θα κομίζουν ήθος, εντιμότητα αλλά και συναίσθημα, στοιχεία που απουσιάζουν παντελώς στους σημερινούς πολιτικούς. Πρέπει να βγούνε μπροστά οι νέοι με απόψεις σύγχρονες και όχι εκείνοι που έχουν αποδεχθεί τα λανθασμένα πρότυπα παλαιοκομματικών αντιλήψεων Μόνο έτσι θα σταλεί μήνυμα αφύπνισης και αντίδρασης σε πολιτικές πρακτικές, σε πρόσωπα και διαδικασίες, παρασκηνιακές χωρίς διαφάνεια και καθαρότητα. Σίγουρα όλοι το γνωρίζουμε ότι δεν ζούμε σε «κοινωνία αγγέλων» αλλά κάτι πρέπει να γίνει, έτσι ώστε να επιβληθεί μίνιμουμ κανόνων και αρχών στη λειτουργία των κομμάτων και του πολιτικού συστήματος αλλά και αυστηρή εφαρμογή του «πόθεν έσχες» και των άλλων νόμων του Κράτους, για να υπάρξει επιτέλους ισονομία και ισοπολιτεία, δικαιοσύνη και αξιοκρατία.
Η νέα διοικητική δομή της χώρας με το «σχέδιο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» που τώρα ξεκινά, φαίνεται ότι ευνοεί αυτές τις εξελίξεις, και θα δώσει ευκαιρίες, αρκεί να το κατανοήσουν πολλοί από εμάς και οι πρωτοβουλίες που θα παρθούν να είναι ισχυρές και συντονισμένες, έτσι ώστε πραγματικά οι τοπικές κοινωνίες να αποφασίζουν για τα του οίκου τους, με την εποπτεία πάντα ενός υγιούς Κεντρικού Κράτους (Νομοθετική και Εκτελεστική Εξουσία) και με την αρωγή της Δικαιοσύνης (Δικαστική εξουσία) που ήταν η μεγάλη απούσα δυστυχώς, τα τελευταία 20-30 χρόνια.
Πάντως πρέπει να γίνει παραδεκτό από όλους ότι, εδώ που φθάσαμε σήμερα, απομένει πλέον: ή προχωρά η μεγάλη προσπάθεια που γίνεται και αυτή διαχέεται σε όλη την επικράτεια, μέσα από θεσμική κατοχύρωση και φτάνει « το μαχαίρι μέχρι το κόκαλο», - εδώ υπάρχει ανάγκη και της δικής μας συμμετοχής (αρκεί να μας βλέπουν),- με την ελπίδα ότι δεν θα βρεθεί «φλέβα», αλλά και δεν θα φοβηθούν το όποιο πολιτικό κόστος, έτσι ώστε να μην πληρώνουν τελικά το χρέος της χώρας μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, που είναι πολύ άδικο, αλλά και παράλληλα τίθενται άμεσα σε λειτουργία τα εργαλεία της ανάπτυξης, παραγωγής πλούτου και θέσεων εργασίας, ώστε να ξεκινήσει η ανόρθωση της οικονομίας και η αναγέννηση του κράτους, ή η Κοινωνία των Πολιτών, οι υγιείς και παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, οι παραγκωνισμένοι πολίτες της κάθε περιοχής μέσα από το ένστικτο του ενεργού πολίτη, που αποτινάσσει τον ωχαδερφισμό και καθωσπρεπισμό του, θα αφυπνιστούν, ανασκουμπωθούν και αποφασίσουν να σηκωθούν από τους καναπέδες, όπου τους καθήλωσε το διεφθαρμένο σύστημα και το κομματικό κράτος, παίρνοντας την υπόθεση στα χέρια τους, στη γειτονιά τους, στην πόλη τους, στην περιφέρειά τους. Με την ελπίδα βεβαίως τότε, ότι θα βρεθεί κεντρικά και ο πεφωτισμένος και δυνατός πολιτικός άνδρας, ο ηγέτης, που θα μετουσιώσει όλη αυτή την προσπάθεια, μέσα από τη νέα ιδεολογία που γεννιέται, σε σύγχρονο κομματικό σχηματισμό ή νέο πολιτικό φορέα, προσαρμοσμένο στα νέα δεδομένα και με βάση σταθερούς κανόνες και αρχές θα προχωρήσει σε μία νέα εποχή και θα αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις.
Είτε έτσι, είτε αλλιώς όμως, όλα πλέον εξαρτώνται μόνο από εμάς, αρκεί να αφυπνισθεί από μέσα μας το ένστικτο του ενεργού πολίτη, για να συμμετέχουμε προτείνοντας και να παρακολουθούμε ελέγχοντας τη δραστηριότητα των αιρετών μας, σε όλα τα επίπεδα. Διότι δεν πρέπει να ξεχνούμε ποτέ ότι, οι πραγματικοί προεκλογικοί αγώνες σε ένα σύγχρονο κόμμα και σε ένα σύγχρονο κράτος πρέπει να αρχίζουν πάντα αμέσως μετά από εκλογές, με συμμετοχή και παραγωγή έργου και όχι πριν από αυτές με φρούδες ελπίδες και ψεύτικες υποσχέσεις. Να μην ξεχνούμε επίσης ότι, η συμμετοχή με θέσεις, με οράματα, με προτάσεις, με σωστές αποφάσεις και συνεχή προσπάθεια προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και των πολιτών, είναι προεκλογικός αγώνας.
Το οφείλουμε όλοι στα παιδιά μας και στη κοινωνία του αύριο.
Σε ότι με αφορά, δηλώνω, παρών μέσα από την κοινωνία και πάντα με την τελική έγκρισή της, την κοινωνία του Νομού Πρέβεζας που τόσο απλόχερα με τίμησε και οφείλω να ανταποδώσω με τη συμμετοχή μου, τουλάχιστον.
Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας.
______________________________
* Ο Βαγγέλης Μπακόλας είναι παιδίατρος στην Πρέβεζα. Διετέλεσε επί δύο συνεχείς τετραετίες Νομαρχιακός Σύμβουλος, καθώς και Πρόεδρος του Νομαρχιακού Συμβουλίου.
Είναι Αντιπρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Πρεβέζης, καθώς και εκ των ελαχίστων Ιατρών της χώρας που εκφράσθηκαν δημοσίως όσον αφορά την επίμαχη γρίπη Η1Ν1, δηλώνοντας μετά παρρησίας ότι υπήρξε σκοπούμενη διαστρέβλωση της πραγματικής διάστασης της "πανδημίας" αφού στηρίχθηκε στο τρίπτυχο της υπερβολής, της τρομολαγνείας και των οικονομικών συμφερόντων.
