Γράφει ο Χρήστος Κωνσταντινίδης,
ψυχολόγος
Μπήκαμε ήδη στη Μεγάλη Βδομάδα και όλοι μας λίγο πολύ έχουμε αρχίσει ασυναίσθητα να κάνουμε σκέψεις σχετικά με τα πάθη του Χριστού, τα τεκταινόμενα της Μεγάλης Βδομάδας, αλλά και τη χαρά της ανάστασης, τις λαμπάδες και το πασχαλινό αρνί.
Εκτός όμως από το θρησκευτικό νόημα που έχει η Μεγάλη Βδομάδα, μαζί με όλα τα τελετουργικά που την συνοδεύουν, το Πάσχα δίνει την ευκαιρία και για προσωπική σκέψη και περισυλλογή του καθενός. Σε ψυχολογικό επίπεδο, ο κάθε άνθρωπος τοποθετεί τα δικά του πάθη και την δική του προσωπική ιστορία στη θέση των αντίστοιχων του Χριστού. Μέσα από τα πάθη Του μας δίνεται η ευκαιρία να αναλογιστούμε τις ανθρώπινες αδυναμίες μας.
H μεγάλη αυτή γιορτή της χριστιανοσύνης έχει όμως και προσωπικό νόημα για τον καθένα μας. Το γεγονός της ύπαρξης μιας ολόκληρης εβδομάδας βασανισμού και κακομεταχείρισης του Χριστού δίνει αρκετό χρόνο σε μας να κάνουμε μια προσεκτικότερη ενδοσκόπηση, να αναθεωρήσουμε τις αξίες και τους στόχους μας και να αναχαράξουμε την πορεία μας. Τα πάθη, οι πειρασμοί, οι δυσκολίες, οι προδοσίες δημιουργούν το ψυχολογικό τοπίο μέσα στο οποίο ζει ο άνθρωπος και το οποίο ζει μέσα στον καθένα μας. Ξεπερνώντας τα μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε το ατομικό μας ψυχολογικό τοπίο και να δώσουμε νέο νόημα στη ζωή μας.
Άλλωστε αυτό συμβολίζει και το γεγονός της Ανάστασης. Το άτομο ανακουφίζεται και οδηγείται σε μια ψυχική και ψυχολογική ανάταση, πράγμα που του δίνει δύναμη να συνεχίσει. Και κάπου εκεί είναι που η παράδοση συναντά τη σύγχρονη ζωή.
Μόλις έρθει το Μεγάλο Σάββατο, όλοι οι πιστοί συγκεντρώνονται στην εκκλησία για να γιορτάσουν το θαύμα τη Ανάστασης. Το γεγονός αυτό έχει άμεση σχέση με τον ψυχισμό του ατόμου. Ειδικά στις δύσκολες περιόδους που διανύουμε χρειαζόμαστε μια σανίδα σωτηρίας, μια ελπίδα πως ότι και να συμβαίνει θα τα καταφέρουμε. Αυτή ακριβώς η διαβεβαίωση έρχεται με το μήνυμα της ανάστασης του Χριστού. Ταυτόχρονα βέβαια, η συγκέντρωση στο χώρο της εκκλησίας αποτελεί μια πολύ καλή ευκαιρία για τους ανθρώπους να θρουν πιο κοντά, να βρεθούν με συγγενείς και φίλους που είχαν να δουν καιρό και στα πλαίσια ενός γεγονότος που τους συνδέει όλους, να κοινωνικοποιηθούν, πράγμα που το έχουμε όλοι μας ανάγκη. Έτσι, μοιραζόμαστε τα βάρη και τα προβλήματά μας και βοηθάμε την ψυχολογία μας να ανέβει.
Αποκορύφωμα της ψυχολογικής ανάτασης του ανθρώπου αποτελεί η Κυριακή του Πάσχα. Εκεί το άτομο βλέπει πως οι θυσίες που έκανε την προηγούμενη περίοδο απέδωσαν, όπως ακριβώς συνέβη με τη νηστεία και το πασχαλινό τραπέζι με το παραδοσιακό αρνάκι. Ταυτόχρονα το άτομο διαισθάνεται πως δεν είναι μόνο του ούτε στις λύπες, αλλά ούτε και στις χαρές, πράγμα που φάνηκε κατά τη διάρκεια του Πάσχα. Και όπως είναι φυσικό όλοι αναζητάμε τη συντροφικότητα και την παρέα των ατόμων που αγαπάμε.
Εν τέλει η γιορτή του Πάσχα πρόκειται για ένα μήνυμα ελπίδας που ξεπερνάει τους περιορισμούς μας και επικρατεί πάνω στους φόβους μας. Ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται μια δύναμη που θα τον βοηθήσει να πραγματοποιήσει όσα επιθυμεί. Αυτό είναι και το πραγματικό νόημα του Πάσχα.
H μεγάλη αυτή γιορτή της χριστιανοσύνης έχει όμως και προσωπικό νόημα για τον καθένα μας. Το γεγονός της ύπαρξης μιας ολόκληρης εβδομάδας βασανισμού και κακομεταχείρισης του Χριστού δίνει αρκετό χρόνο σε μας να κάνουμε μια προσεκτικότερη ενδοσκόπηση, να αναθεωρήσουμε τις αξίες και τους στόχους μας και να αναχαράξουμε την πορεία μας. Τα πάθη, οι πειρασμοί, οι δυσκολίες, οι προδοσίες δημιουργούν το ψυχολογικό τοπίο μέσα στο οποίο ζει ο άνθρωπος και το οποίο ζει μέσα στον καθένα μας. Ξεπερνώντας τα μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε το ατομικό μας ψυχολογικό τοπίο και να δώσουμε νέο νόημα στη ζωή μας.
Άλλωστε αυτό συμβολίζει και το γεγονός της Ανάστασης. Το άτομο ανακουφίζεται και οδηγείται σε μια ψυχική και ψυχολογική ανάταση, πράγμα που του δίνει δύναμη να συνεχίσει. Και κάπου εκεί είναι που η παράδοση συναντά τη σύγχρονη ζωή.
Μόλις έρθει το Μεγάλο Σάββατο, όλοι οι πιστοί συγκεντρώνονται στην εκκλησία για να γιορτάσουν το θαύμα τη Ανάστασης. Το γεγονός αυτό έχει άμεση σχέση με τον ψυχισμό του ατόμου. Ειδικά στις δύσκολες περιόδους που διανύουμε χρειαζόμαστε μια σανίδα σωτηρίας, μια ελπίδα πως ότι και να συμβαίνει θα τα καταφέρουμε. Αυτή ακριβώς η διαβεβαίωση έρχεται με το μήνυμα της ανάστασης του Χριστού. Ταυτόχρονα βέβαια, η συγκέντρωση στο χώρο της εκκλησίας αποτελεί μια πολύ καλή ευκαιρία για τους ανθρώπους να θρουν πιο κοντά, να βρεθούν με συγγενείς και φίλους που είχαν να δουν καιρό και στα πλαίσια ενός γεγονότος που τους συνδέει όλους, να κοινωνικοποιηθούν, πράγμα που το έχουμε όλοι μας ανάγκη. Έτσι, μοιραζόμαστε τα βάρη και τα προβλήματά μας και βοηθάμε την ψυχολογία μας να ανέβει.
Αποκορύφωμα της ψυχολογικής ανάτασης του ανθρώπου αποτελεί η Κυριακή του Πάσχα. Εκεί το άτομο βλέπει πως οι θυσίες που έκανε την προηγούμενη περίοδο απέδωσαν, όπως ακριβώς συνέβη με τη νηστεία και το πασχαλινό τραπέζι με το παραδοσιακό αρνάκι. Ταυτόχρονα το άτομο διαισθάνεται πως δεν είναι μόνο του ούτε στις λύπες, αλλά ούτε και στις χαρές, πράγμα που φάνηκε κατά τη διάρκεια του Πάσχα. Και όπως είναι φυσικό όλοι αναζητάμε τη συντροφικότητα και την παρέα των ατόμων που αγαπάμε.
Εν τέλει η γιορτή του Πάσχα πρόκειται για ένα μήνυμα ελπίδας που ξεπερνάει τους περιορισμούς μας και επικρατεί πάνω στους φόβους μας. Ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται μια δύναμη που θα τον βοηθήσει να πραγματοποιήσει όσα επιθυμεί. Αυτό είναι και το πραγματικό νόημα του Πάσχα.
