Ένας διακεκριμένος ιατρός, είναι αφοσιωμένος στην επιστήμη, το επάγγελμά του, τους ασθενείς του, τους οικείους του και τους φίλους του. Δεν αρνείται τις υπηρεσίες του και τη βοήθειά του προς αγνώστους, που έχουν ανάγκη των γνώσεών του. Με την επιστημονική του κατάρτιση, την εμπειρία του, την απερίσπαστη προσοχή του και την επιμέλειά του, σώζει συχνά ανθρώπινες ζωές.
Είναι συνεπέστατος προς όλες τις υποχρεώσεις του, τη χήρα μητέρα του, τη σύζυγό του, τα παιδιά του, τους γονείς της συζύγου του και όλους τους συγγενείς του. Αλλά και προς την πολιτεία, της οποίας είναι ειλικρινής, έντιμος και σταθερός φορολογούμενος. Από το πρωΐ μέχρι τη νύχτα εργάζεται σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο, του οποίου είναι υπεύθυνος ενός σημαντικοτάτου διαγνωστικού τμήματος.
Δικαίως απαιτεί την εκτίμηση και το σεβασμό των συνανθρώπων του. Προσφάτως παρεκάλεσε ένα φίλο του, συνταξιούχο ανώτατο αξιωματικό, να τον μεταφέρει στο Χαλάνδρι, προκειμένου να κλείσει ένα κοινό λογαριασμό με το γιό του, σε υποκατάστημα τραπέζης. Εκείνος δέχθηκε να τον εξυπηρετήσει προθύμως. Έτσι πήγαν στο οικείο τραπεζικό κατάστημα, του οποίου πελάτης είναι ο ιατρός. Ο τελευταίος εξήλθε από την παλιά Mercedes του φίλου του, με την απλή καθημερινή περιβολή του. Όμως τη στιγμή εκείνη, διερχόταν ένας άνδρας ηλικίας 40 περίπου ετών, ο οποίος, παρατηρώντας το αυτοκίνητο με τον απόστρατο αξιωματικό, που τον εξέλαβε προφανώς ως μισθωτό οδηγό, κοίταξε βλοσυρά τον ιατρό και του είπε με οργή: «Λαμόγιο»!
Απαρηγόρητος ο φίλος ιατρός, διερωτάται, γιατί να δεχθεί αυτόν τον υβριστικό χαρακτηρισμό; Ποία ήταν η πράξη, που τον πυροδότησε; Μήπως το γεγονός ότι μεταφερόταν από έναν πολίτη με αυτοκίνητο, έστω και παλαιό, θεωρούμενο πολυτελείας; Μα αφού είναι εντάξει σε όλα και πληρώνει στο δημόσιο φόρο 150.000 ευρώ ετησίως, άλλα τόσα δε περίπου και η σύζυγός του, που είναι πολιτικός μηχανικός, δεν θα εδικαιούτο ακόμη και να είχε αυτοκίνητο με οδηγό; Είναι αυτό τόσο κακό, ώστε να θεωρείται «λαμόγιο»;
Ο μέσος Έλλην πολίτης ακούει καθημερινώς από τα Μ.Μ.Ε. ότι οι έχοντες μεγάλα αυτοκίνητα ή υπαλλήλους, ανήκουν στην κατηγορία των εκμεταλλευτών, που απομυζούν τον λαό και κλέβουν ασυστόλως το ελληνικό δημόσιο, μη καταβάλλοντας τον οφειλόμενο από αυτούς φόρο. Είναι φυσικό επομένως να επηρεάζονται από την καθημερινή τηλεοπτική και ραδιοφωνική προπαγάνδα.
Ομοίως και από τις αποφθεγματικές εκφράσεις, δήθεν προοδευτικών επιστημόνων, που παρερμηνεύουν το ρόλο και τον προορισμό της αριστεράς. Έγκριτος ομότιμος καθηγητής του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, προφανώς αριστερόφρων ή επιθυμών να φαίνεται αριστερόφρων, αξιόλογος μεν για το επιστημονικό του έργο και την προφορά του στην επιστήμη, όχι όμως και για τις εκτιμήσεις του, περί των αιτίων του σημερινού δράματος των Ελλήνων, έγραφε προ ολίγων ημερών σε άρθρο του: «Επικίνδυνη δεν είναι η τρομοκρατία, αλλά η κεφαλαιοκρατία»!
Πού την ανεκάλυψε την κεφαλαιοκρατία στην Ελλάδα ο κ. καθηγητής; Έχει η πατρίδα μας οικογένειες γαιοκτημόνων, μεγαλοβιομηχάνων και εκ παραδόσεως πλουσίων πολλών εκατονταετιών; Όλοι οι σύγχρονοι Έλληνες πλούσιοι, δεν είναι δημιουργήματα του μόχθου των; Ο Ωνάσης και ο Λάτσης, δεν ξεκίνησαν από «βαρκάρηδες»; Ο αείμνηστος Ελευθέριος Μουζάκης, δεν πωλούσε στα παιδικά του χρόνια λεμόνια; Ο αείμνηστος Γεράσιμος Βασιλόπουλος, δεν κοιμόταν στο υπόγειο του ταπεινού καταστήματός του για να δημιουργήσει την αλυσίδα των καταστημάτων, που έχει σήμερα η ομώνυμη εταιρεία; Αλλά και οι σπουδαίοι Έλληνες αδελφοί Αγγλόπουλοι, δεν άρχισαν τη σταδιοδρομία τους από υπάλληλοι της επιχειρήσεως Παπαθανασίου και από μια απλή βιοτεχνία κοπής καρφιών και συρμάτων;
Οι περισσότεροι τούτων δεν προσέφεραν στον ελληνικό λαό και το κράτος σημαντικό μέρος των αποκτημάτων τους; Ο Ωνάσης δεν έκανε το Ωνάσειο Ίδρυμα, που σώζει ανθρώπους και έχει ανεβάσει το επίπεδο περιθάλψεως των καρδιοπαθών, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη; Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι δεν ήσαν οι αναμορφωτές, στυλοβάτες και πλούσιοι χορηγεί του Πατριαρχείου, αλλά και της ελλαδικής εκκλησίας; Και δεν εβοήθησαν χιλιάδες δεινοπαθούντων συμπατριωτών τους; Ο Γεράσιμος Βασιλόπουλος δεν εδημιούργησε την τράπεζα τροφίμων, για την διατροφή των γερόντων, των ορφανών και των πενομένων; Γιατί αυτό το κοινωνικό μίσος των Ελλήνων αριστερών, κατά των δημιουργών και των εχόντων; Τους οποίους θα έπρεπε όχι να μισούν, αλλά να δοξάζουν, γιατί με την άοκνη η δραστηριότητά τους και την ανάπτυξη των επιχειρήσεών τους πρόσφεραν εργασία σε εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων;
Οι πολιτικοί κατηγορούν κατά σύστημα τους έχοντες ως φοροδιαφεύγοντες. Ενώ πραγματικοί φοροκλέπτες είναι οι ίδιοι, αφού τα αποκτώμενα ποσά από «μίζες» και «χορηγίες» είναι μαύρα και αφορολόγητα.
Οι αναιδείς κήνσορες των Μ.Μ.Ε. κατηγορούν κάθε επιτυχημένο ως εκμεταλλευτή, αλλά δεν μας λέγουν βεβαίως, ότι το ημερήσιο εισόδημά τους είναι κατά πολύ ανώτερο των μηνιαίων αποδοχών των περισσοτέρων μισθωτών και συνταξιούχων. Ούτε θίγουν ποτέ, οι αυτόκλητοι αυτοί προστάτες του ελληνικού κράτους και του λαού, πόσα οφείλουν οι καναλάρχες στο ελληνικό δημόσιο και από πότε. Ούτε κατηγορούν το τελευταίο, διότι έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ήτοι ανοχή και αδράνεια μεν έναντι των καναλαρχών, απάνθρωπη δε σκληρότητα έναντι φτωχών βιοπαλαιστών φορολογουμένων.
Η πτώση της στάθμης των ηθικών αξιών και η κατάλυση των αρχών της κοινωνίας οφείλεται εν πολλοίς στα ηλεκτρονικά Μ.Μ.Ε. και κάποιους ανεύθυνους δημοσιογράφους. Οι τελευταίοι, προκειμένου να εξασφαλίσουν την τηλεθέαση, χρησιμοποιούν κάθε υπερβολή για να προσελκύσουν τηλεθεατές και να αυξήσουν την ακροαματικότητά τους.
Τεραστία είναι όμως και η ευθύνη, για την κακοποίηση της αληθείας και την παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης, των μελών του Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου, ορισμένα των οποίων έχουν εξασφαλίσει ισοβιότητα, δια της ανοχής παραβατών του νόμου και της επιεικεστάτης αντιμετωπίσεως όλων των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών δικτύων.
Τα ΜΜΕ δεν επηρεάζουν μόνο αμορφώτους και απείρους πολίτες, αλλά πολλές φορές και αυτά τα όργανα της τάξεως. Ένας άλλος ιατρός, επίσης συνεπής στις υποχρεώσεις του έναντι της πολιτείας και της κοινωνίας, διατηρούσε από νέος την επιθυμία της αποκτήσεως ενός αυτοκινήτου Porsche. Κοντά στα 60 του χρόνια, βρήκε ένα μεταχειρισμένο και σχεδόν καινουργές σε εξευτελιστική τιμή, κάτω του 1,4 της πραγματικής αξίας του. Αλλά από την πρώτη ημέρα, που θέλησε να το κυκλοφορήσει, τον σταμάτησε ενεδρεύουσα ομάδα αστυνομικών και του ζήτησε όχι μόνον άδεια κυκλοφορίας και ικανότητας οδηγού, αλλά και τον Α.Φ.Μ. με την αιτιολογία ότι το αυτοκίνητό του προκαλεί!
Φαίνεται ότι αυτοί, που είναι εντεταλμένοι στην αναζήτηση τρόπων εξαφανίσεως ή περιορισμού της φοροδιαφυγής, στερούνται φαντασίας, πείρας και εμπνεύσεως. Διότι αντί να αναζητούν τους φοροκλέπτες πλουσίους δια του άνω τρόπου, πολύ περισσότερα στοιχεία θα απεκόμιζαν με την έρευνα ορισμένης κατηγορίας πολιτικών υποθέσεων στα Δικαστήρια. Οι περισσότεροι των εναγομένων, με αγωγές πρώην συζύγων τους για συμμετοχή στα αποκτήματα, προσκομίζουν αποδείξεις στο δικαστήριο για τα κέρδη τους κατά την τελευταία 20ετία, έστω και εάν δήλωναν εισόδημα 1.000 ευρώ ετησίως ή και ζημία!
Ωσάν να μην αρκεί ο επηρεασμός των Μ.Μ.Ε., για το φαινόμενο της απελπισίας πολλών Ελλήνων, έχουν προστεθεί και τα σχόλια τους διεθνούς Τύπου, που κατηγορούν τους Έλληνες για σπατάλες, χλιδή και πολυτελή βίο. Φαίνεται, ότι οι κατήγοροι έχουν ως πρότυπα ορισμένους πολιτικούς, που κατά καιρούς τους έχουν φιλοξενήσει στην Ελλάδα. Αγνοούν δε την πραγματικότητα, στην οποία ζει η πλειονότητα των Ελλήνων.
Των Ελλήνων, που είναι απόγονοι εκείνων που έγραψαν σελίδες δόξης στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο – για να μη ξεχνάμε και τη μεγάλη επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940 – με ένα στρατό, που συγκροτήθηκε αρτίως σε ελάχιστα χρόνια μετά την πτώχευση της Ελλάδας το 1933. Ας θυμηθούν οι Ευρωπαίοι τι έλεγαν για τους Έλληνες οι αρχηγοί των χωρών των σημερινών μελών της ευρωζώνης, περιλαμβανομένου και αυτού του Χίτλερ. Ας θυμηθούν ακόμη τι είπε ο πατέρας της νίκης Τσώρτσιλ, όταν γνώρισε από κοντά τον ελληνικό λαό μετά την αναχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής.
Οι Έλληνες δεν αξιώνουν σήμερα από τους Ευρωπαίους ελεημοσύνη. Ζητούν ολιγότερη εκμετάλλευση και περισσότερη δικαιοσύνη, από αυτούς, των οποίων τα προϊόντα της βιομηχανίας αγοράζουν, συνήθως με ηυξημένο τίμημα!
