Δεν ξέρω γιατί αν και πλημυρισμένος από οργή και απογοήτευση για τα 155 ναι στο μεσοπρόθεσμο,αλλά και την απαράδεκτη συμπεριφορά των ανδρών των ΜΑΤ να προστατεύσουν τους προδότες της χώρας, υποκύπτω στον πειρασμό να διηγηθώ ενα ανέκδοτο που μου μετέφερε ενας μπαιλντισμένος στο κλάμα από τα χημικά αγανακτισμένος του Συντάγ-ματος, που έζησε απίστευτες σκηνές βίας από τους ταγούς της τάξης.
Ένας μπάτσος περνάει από μια παραλία. Εκεί ένα αγοράκι παίζει μόνο του με την άμμο και το κουβαδάκι. Φτιάχνει ανθρωπάκια.
- Α! γεια σου ρε αγόραρε. Τι φτιάχνεις εδώ ρε, λέει ο μπάτσος.
- Φτιάχνω μπάτσους, λέει το αγοράκι.
Ο μπάτσος κορδώνεται.
- ΜΠΡΑΒΟ αγόρι μου! Και με τι τους φτιάχνεις;
- Με άμμο, νερό και σκατά, λέει το παιδί.
- Τι είπες ρε κωλόπαιδο, λέει ο μπάτσος εξοργισμένος.
Λοιπόν κακομοίρη αύριο θα ξαναπεράσω από δω. Αν σε ξαναδώ να μου πεις ότι φτιάχνεις μπάτσους με σκατά θα σε χτυπήσω. Τ' ακούς;
- Καλά, μη θυμώνεις λέει ο πιτσιρικάς.
Την άλλη μέρα λοιπόν ο μπάτσος ξανάρχεται. Βλέπει τον μικρό με τον κουβά.
- Δε μου λες ρε, τι φτιάχνεις, για λέγε;
- Φτιάχνω πυροσβέστες, λέει το παιδί.
- Α. Και με τι τους φτιάχνεις;
- Με άμμο και νερό, λέει το παιδί.
- Και γιατί δεν βάζεις και σκατά;
- Προσπάθησα, αλλά μου βγαίνανε μπάτσοι, λέει ο μικρός.
Gr_One:Η ανάρτησή του δεν σημαίνει κατ' ανάγκη και αποδοχή του νοήματος από το blog
Αδελφέ Κάλαχαν sorry
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου